සදමාලි සහ පිදිය යුත්තන් පිදීම

                        අලේ මට මාරම කම්මැලි කමක් ආවා නෙව බ්ලොගේ ලියන්න පහුගිය දවස් ටිකේ.අනේ මන්දා හේතුව කිමද කියලා.මේ අද දාන පෝස්ට් එකත් ලියන්න අරන් දැන් හුගක් කල්.ඒත් කවදාවත් ඉවර කරගන්න වුනේ නෑ.හසිත මල්ලිනම් අහලත් තිබුනා මට කතා ඇලජික් වෙලාද කියලා.ඒ වගේ දෙයක්ද මන්දා වෙලා තිබුනේ. 

෴ඇලජික්෴

        ඉස්කෝලෙ නිවාඩුත් හමබ වුනා නොවැ ගිය සිකුරාදා.මං නම් ඉස්කෝලෙ යන්නෙ නෑ.ඒත් අපේ අම්මා තාම ඉස්කෝලෙ යනවානෙ.ඉගෙන ගන්න එහෙම නෙවෙයි හරිද.... උගන්නන්න.අම්මාගෙ විෂය තමයි විද්‍යාව.ඉතිං ඉස්කෝලෙ ලමයින්ගෙ දොස්තර වගේ ඉන්නෙ අම්මා තමයි.යන්තම් ඔලුව රිදිල්ලක් ආවත් අම්මගෙන් තමා අහන්නෙ.විද්‍යාව කීවාම ඔක්කොම දන්නවා කියලා හිතේ.අම්මත් ඉතිං පුලු පුලුවන් විදිහට උපදෙස් දෙනවාලු.

මාරු සල්ලි හදමු...... (මාස්මෙලෝ)

              මගේ මාරු සල්ලි පෝස්ට් එක කියවපු කස්ටිය ඉල්ලුවා නේ මාස්මෙලෝ හදන රෙසිපිය එහෙම.ඉතිං තවත් ප්‍රමාද කරන්නෙ එහෙම නැතුව මේ කියන්න හදන්නෙ ඒවා හදන විදිහ.හදලා බලලා හොදට ආවද කියන්නකෝ.

50 ද,1000 ද????

                  ඊයෙ හවස මං හංවැල්ලෙන් බහිනකොට වෙලාව 6.30ට වගේ ඇති.වෙනදට සඳුදාට හංවැල්ලෙ පොළ නිසා හංවැල්ලෙන් හොද ට්‍රැෆික් එකක් සෙට් වෙනවා.වෙනදා ට්‍රැෆික් සෙට් වෙන තැන් වලවත් ලොකුවට ට්‍රැෆික් සෙට් වුනේ නැති නිසා හරි හැපි එකේ හිටියේ කලින්ම එන්න පුලුවන් වුනා කියලා.මොනවා වුනත් බස් එකේ ඩ්‍රයිවර්නම් අපිට නම් දෙයියෙක් වගේ.මොන ට්‍රැෆික් වුනත් එහෙන් මෙහෙන් දාලා යනවා පාර එයාගෙ වගේ.ඇඟේ ලේ වතුර වෙනවා යන විදිහට.(ආහ්...කියන්න බැරි වුනානෙ හවසට මං ගෙදර යන්නෙ ලෝ ලෙවල්  එකේ.හයි ලෙවල් එකේ යන්න ගියොත් මඟටම කාලෙ ඉවරනෙ.)

මාරු සල්ලි කමුද???

                  පිට පිට දුක හිතෙන කතා දෙකක් ලියපු නිසා ටිකක් විතර හිනා යන කතාවක් ලියන්න හිතුනා.දේවා මල්ලිගෙ මෙන්න මේ පෝස්ට් එක නිසා මේක ලියන්න ඕනෙ කියලා හිතුනා.මේ සීන් එක සිද්ද වුනේ නංගිගෙ විභාගය ඉවර වූ ප්‍රීතිය නිමිත්තෙන් පවුලේ කස්ටිය එකතු වෙලා වැවුරුකන්නල,වෙහෙර හේන,කතරගම වන්දනා මාන කරගෙන එන්න ගියපු වෙලාවෙ.ඔය ගමන යන්න කෝච්චියට නගින්න මරදානෙන් බස් එකෙන් බහින්න යද්දි තමයි මං කොන්දොස්තරගෙන් අර සහතිකේ ලබා ගත්තේ.

අනේ එපා.....

                  සිකුරාදා රෑ මට මහ බයානක ආරංචියක් ආවා අපේ පැණි දොඩම්ගෙන්.මගේ බ්ලොගේ නැති වෙලා කියලා.මගේ හදවත සීතල වෙලා ගියා.ඇයි දෙයියනේ බොහොම අමාරුවෙන් හදාගත්ත එක නොවැ.නිකන් ඉන්න බැරුවට කවුරු හරි හැක් කරලාද කොහෙද?

෴මින්නේරි දෙවියෝ෴

                     මං පොඩි එකා කාලෙ මාව වැඩි පුරම බලාගත්තෙ අම්මගෙ මල්ලිලා.ඔය එක මාමෙක් කරපු දෙයක් මං කලිනුත් කිව්වානෙ.මං මේ කියන්න යන සිද්දිය වෙනකොට අපි පොළොන්නරුවෙ පදිංචියට ඇවිත් අපේ නගා පොඩියි එතකොට.මං තුන්වෙනි වසරෙ වගේ.අම්මයි,තාත්තයි වැඩට ගියාම අපිව බලාගන්න කාන්ති අක්කා කියලා කෙනෙක් ආවට මාමලා එක්කෙනෙක් හරි අපේ ගෙදර හිටියා අපි නවනගරෙට යනකල්.අම්මගෙ පොඩිම මල්ලි විතරයි අපිව බලන්න හිටියෙ නැත්තෙ.අනික් පස්දෙනාම මාරුවෙන් මාරුවට හිටියා.

කාපිය මේක...

                       මේ දවස් වල උපරිමයට බිසී.මේ බිල්ඩින් එක කොහෝම හරි ඉවරයි වගේ පෙනෙන තරමට ඉවර කරලා දෙන්නලු 10 වෙනිදට කලින්. අනේ අම්මෝ.... කොහොම ඉවර කරන්නද මන්දා.අනිවා ඩෙෆා දුටුගැමුණු  රජතුමාට රුවන්වැලි සෑය පෙන්නුවා වගේ තමා පෙන්නන්න වෙන්නෙ.තාම වැඩ බාගෙට නෙවෙයි ඒකෙනුත් බාගෙට වගේ.අනේ මන්දා කොහොම ඉවර කරන්නද කියලා.
.............................................................................................................................................

අපොයි...මොකද දැන් කරන්නෙ...

             අපේ කන්තලේ තාත්තයි,අම්මයි දෙන්න පදිංචි වෙලා හිටියේ කන්තලේ.දැන් ඉතිං කස්ටිය බලයි ඈ යකෝ මේ කෙල්ලට අම්මලා,තාත්තලා දෙන්නෙක්ද කියලා.ඒ වගේ තමයි මටනම්.ඒ මගේ තාත්තගෙ අම්මයි තාත්තයි.කන්තලේ හිටි නිසා කන්තලේ අම්මයි,තාත්තයි වුනා.මගෙන් පස්සෙ ඉපදුන අපේ නංගියි,බාප්පලාගෙ පොඩි උන් සෙට් එකයි ඔය නම් දෙකම ඒ දෙන්නට රෙජිස්ටර් කලා.මං පොඩි කාලෙ හිටියෙ පොළොන්නරුවේ නිසා ඒ කාලෙ අවුරුද්දකට දෙපාරක් තුන්පාරක් විතර අපි එහේ යනවා.ඒත් සිස්සත්තෙ පාස් වෙලා කොලොම්පුරේ ඉස්කෝලෙකට මංගච්චන්න ගත්තට පස්සෙ එහේ යන එක හොදටම අඩු වුනා.

රෑ ජාමෙ හොයා ගෙන එන්නයි හදන්නෙ - චාටරයක් කෑවෙමි

                     කැම්පස් ගිය ගමන් වගේ චූටි රැග් එකක් විදිහට සින්දුවක් කියන්න සිද්ධ වුන සීන් එක මං කලින් කිව්වානෙ.ඕක අස්සෙ කමෙන්ට් එකක් විදිහට මාධව කියලා තිබුනානෙ මං සිදුවක් කියන වීඩියොවක් එයා ගාව තියෙන බව.ඉතිං ඒ වැඩෙන් වුනේ ඒක පබිලිස් කොරන්නය කියලා කස්ටියගෙන් අසන්නන්ගේ ඉල්ලීම් ලැබිච්ච එක.

බසාට නම වැටුන හැටි

               සමා වෙන්ට ඕනේ කස්ටියට මාව මේ දවස් වල වැඩිය පේන්නෙ නෑ කියලා හිතුනානම්.මේ දවස් වල වැඩ රාජකාරී බොහොමයි අප්පා.රස්සාව කොරන්ටත් එපැයි.නැත්නම් ඩොන්ගට ගෙවන්න සල්ලි කොයින්ද.එතකොට ඉතිං බ්ලොග් කෙරුවාවත් හබක්.

              මං ඉතිං ගිය පාර පෝස්ට් එකෙන් කැම්පස් කෙරුවාවල් කියන්න පටන් ගත්තානෙ.මේ තියෙන්නෙ අපේ එකෙක්ට නමක් වැටුන හැටි.අපේ කස්ටියට ජේස්ට උතුමන්ගෙන් නම් වර ලබා ගන්න තරම් පිනක් තිබුනේ නෑ නොවැ.

෴ කියපිය සින්දුවක් ෴

              අවුරුදු හතරක් කියන්නෙ සුලු පටු කාලයක් එහෙම නෙවෙයි නේ.ඒ කාලෙ හිටියෙත් හෙනම ෆන් තැනකනේ.වෙන කොහේද ඉතිං අපේ කැම්පස් එක මිසක්..:)))) ෆන් ගත්ත,වලි දාපු,බැහැගෙන එක එක වැඩ කරපු තැන නොවැ ඉතිං කතා නම් තියෙනවා ටොන් එකක් විතර.හැම එකම ලියන්න බෑ නෙ.එහෙම වුනොත් වෙන්නෙ යාලුවො ටික තරහ වෙන එක.:)) කියන්න පුලුවන් ටික හෙමින් සැරේ කියන්න තමයි බැලුවෙ.

HG 176

             හයියෝ මට සදුදා වෙච්ච දෙයක්.මගේ සදාදරණීය ඩොන්ගලේ ගෙදර දාලා ආවානෙ.මොනවා කරන්නද දුක තමයි. :(( ඒ වැඩෙන් වුනේ සති අන්තෙ ලියලා තියෙන බ්ලොග් කියවලා කමෙන්ට් කරන්න තිබුන වෙලාව ටිකක් අඩු වුන එක.කමක් නෑ වුන දෙයින් කියලා මං කොලේ ඒ වෙලාව පෝස්ට් එකක් ටයිප් කරපු එක.ඒත් ඒ වැඩෙත් ටිකක් ස්ලෝ වෙන සීන් එකක් තමයි තියෙන්නෙ.මෙච්චර කාලයක් නිදහසේ හිටපු මට දැන් හවස් වරුවෙ ඔෆීසියට ගාටන්න වෙලානෙ හෆොයි…ගිනි ගහන අවුව දැක්කාම එලියට බැහැලා යන්න හිතෙන්නෙත් නෑ.සදුදයි,අගහරුවාදයි දෙකේම හවසකොරේ ඔෆිසිය පැත්තෙ ගියා.බදාදා මීටින් දවස නිසා ගියේ නෑ.කරන්න ඕනෙ වැඩේ සයිට් එකට උස්සගෙන ආව නිසා ඊයෙයි,අදයි මං සයිට් එකේම හිටියා.ඉතිං කොහොමහරි කතාවක් කියන්න හිතුවා.

ඔය පැන්න හැටිද?

                    ඔන්න මගේ ඊයෙ කතාව ගමන් කරන  බස් එකකින් හරියට කොහොමද බිමට පනින්නෙ කියලානෙ.ඇත්තම කිව්වොත් ඒ කතාව ලිව්වෙ තවත් කතාවකට පිවිසුමක් වගේ එකක් ගන්න.හික්ස්..නැත්නම් ගහින් ගෙඩි එනවා වගේ මේ කතාව කියන්න පුලුවනෑ..

පැන්නා නේද?....

             කොහෙන්ද අප්පේ දැන් මං කතාව පටන් ගන්නෙ....මාර ප්‍රශ්නයක්නෙ ඒක. :O එක එක විදි වලින් පටන් ගන්න බැලුවා.හරි ගියේම නෑ නෙ.ඔන්න ඔහේ ඕන එකක් කියලා පටාන් ගත්තා විකාර විදිහකට.දැන් මේ මොකෙන්ද මං පනින්න කතා කරන්නෙ.කියමු බලන්න කට්ටිය.....ගහකින්...??  පන්තියකින්...?? නෑ නෑ අනේ මේ බස් එකකින්.හික්ස්....ඔව් ඔව් මේ මං තමා පැන්නෙ...:D. 

...අක්කා...

               මේ කතාව අපේ අම්මට අහන්න ලැබිලා අම්මාගෙන් මට අහන්න ලැබිලා දැන් සතියකටත් වැඩියි. එදා කතාව අහපු ගමන් ඇති වුන කම්පනයට මේක ඉක්මනට ලියන්න ඕනෙ කියලා හිතුවත් බැරි වුනා.ඊට පස්සෙ ඉතිං  පොත් පිස්සුව ඔලුවට ගහපු නිසා ලියන එක පොඩ්ඩක් පහු වුනා.

.................................................................................................................................................................................

               මේ අනුවේදනීය සිදුවීම සිද්ද වෙලා තියෙන්නෙ අම්මගෙ ඉස්කෝලෙ ගුරුතුමියෙක්ගෙ ගෙවල් ගාව.

පොත් ගත්තෙමු...

             ලංකාවෙ කවුරුත් පාහේ දන්නවා නේ ඉතිං සාහිත්‍ය මාසය වෙනුවෙන් BMICH එකේ පවත්වන පොත් ප්‍රදර්ශනය ගැන.දැන් අවුරුදු කීපයක ඉදන් මාත් ඕකට නොවැරදීම යනවා.යනවා විතරක් නම් මදෑ අතේ තියන සල්ලි ටික හිදෙනකල් පොත් ගන්නවා.:)))) මට විතරක් නෙවෙයි අපරාදෙ කියන්න බෑ අපේ නංගිටත් පොත් පිස්සුව ඉහටත් උඩින් තියෙනවා.අපි දෙන්නටම මේ පොත් පිස්සුව හදන්න මූලික වුනේ අපේ තාත්තායි, කන්තලේ තාත්තයි (තාත්තාගේ තාත්තා). 

පම්ප් එකක් දාමුද?

          ඊයෙ තවත් මීටින් දවසක්.මළ මගුල් ට්‍රැෆික් එකක් නිසා මං යනකොට අපේ ක්ලයන්ට් වෙන කස්ටිය ඇවිල්ලා ප්‍රොජෙක්ට් මැනේජර්ත් එක්ක රවුම දානවා.මාත් දඩි බිඩි ගාලා උදේට කියලා ගෙනාපු පාන් කෑලි ටිකත් කාලා දිව්වා සයිට් එකට.වෙලාවට ජයන්ති කුමාර සර්යි,නිශ්ශංක සර්යි ආවෙ ඒ වෙලාවෙමයි.වෙලාවට කිවාට  මං පරක්කු වුනා කියලා වැඩි අවුලක් දාන්නෙත් නෑ ඒ ගොල්ලො.

....නිසුපා....

          මේ දවස් වල බුකියෙ "බ්ලොග් අවකාශයේ මිතුරෝ"ගෲප් එකේ කස්ටිය බස් පදිනවානෙ.දැන් ඉතිං දවල් වරුවෙම පැද පැද තමයි ඉන්නෙ.හික්ස්....අනේ කස්ටිය මගෙ නමට දෙන වදයක්. මේ අගේට සිංහල,බෞද්ධකමට ඉන්න මාව මුස්ලිම් කරනවා නොවැ මේ කස්ටිය.හපොයි...බැරිම තැන මං කිව්වා "හිටු ඔහොම, නම ගැන පෝස්ට් එකක් දාන කල්" කියලා.ඇයි අප්පා මෙච්චර ලස්සන ස්වීට් නමකට අපහාස කරනවා අහන් ඉන්න පුලුවන් මොකාටද.

පරණ බොසා....

             බදාදා දවස තමයි මරු දවස.අපේ සයිට් එකේ මීටින් දවස තමා එදා.උදේ පටන් ගත්තාම දවල් වෙනකල් සයිට් එක පුරාම ඇවිදින්න ඕනෙ.කස්ටියගෙ තීරණ සුටුස් ගලා වෙනස් වෙන නිසා එහාට මෙහාට දුව දුව බලන්න ඕනෙ තැන් බලනවා.මෙතන මෙහෙම කරමු,අතනට අරහෙම කරමු,කතා ගොඩයි.සමහර වෙලාවට කියන දේවල් අදාල නැති වුනත් මීටින් එකට ආපු හැමෝම වටේ යනවා.නියම වියායාමයක් තමා ඒක.

හොරු...????

            අපොයි ඊයෙයි,අදයි ඉඩ තියෙන හැම වෙලේම ගත කලේ සති අන්තයේ කස්ටිය ලියපු කතා කියවන්නයි, කමෙන්ට් කරන්නයි.ඒවා කරලා බලනකොට පෝස්ටුවක් ලියන්න වෙලාව නෑ.ඒත් ඉතින් පුලුවන් තරම ලියනවා කියලා පටාන් ගත්තා වැඩේ.

..................................................................................................................................................................................

           මේ වැඩේ සිද්ද වෙන්න මට මතක විදිහට 2004 මුල භාගෙ.එතකොට මං පලවෙනි පාර A\L කරන්න සිංදුවක් එහෙම අහගෙන,නිදි මරාගෙන,පාඩම් කරන කාලේ.

....SLS....

        ටික දවසක් මේ පැත්තේ එන්න බැරි වුනාට කස්ටිය සමා වන සේක්වා. සතිඅන්තයේ ට්‍රිප් එකකුත් ගියා.ඒ අස්සේ සයිට් එකේ වැඩත් වැඩි වෙලා.ගින්දරෙන් පරිස්සම් වෙන්න කරන වැඩ කටයුතුයි, හොඳට සීතලට කාමර වල ඉන්න කරන වැඩයි,කාමර වලට රෑට එලිය කරන්න,කොම්පීතරේ දාන්න ඕනෙ වෙන වැඩයි,තව ගීතකගෙ වගේ වල වැසිකිලි නැතුව දියුනු වුනැයි කියන අපි උඩ ඉඳලම වැඩ කටයුතු කලාම ඒවා පිරිසිදු කරලා දාපුවත් එක්කම පල්ලෙහාට ගෙනත් වෙනම තැනකට එකතු කරන වැඩයි කියන සේවා ඔක්කොම එක පාරට වැඩ පටන් අරං .

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 7......(අවසාන ඇබැද්දිය)

      අපොයි..අද නම් කතාව ලියලා ඉවරයක් කරනවාමයි කියලා තමා ලියන්න ගත්තේ.ලියන්න කීවට ලියන්නම නෙවෙයි ටයිප් කරන්න.අපේ හරිම අපූරු සිරීපාද ගමනක් ගැන තමා මං මේ දැන් සති ගානක ඉඳන් ලියන්නේ.කස්ටියට එපා වෙලාදත් මන්දා දැන් නම්.

මෙන්න මෙහෙමයි කතාව වුනේ

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 1......

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 2......

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 3......

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 4......

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 5......
සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 6......

 අද ආපහු ගමනෙදි මොකද වුනේ කියලා බලමු නේද...???

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 6......

         ඔන්න ඉස්සෙල්ල කතාවෙන් කිව්වානෙ අපි සිරීපාදේ නගින්න ගිහින් කාපු කට්ට ගැන. ඊට පස්සෙ වුන දේවල් තමයි අද කතාව..

          මෙන්න ඉස්සෙල්ලා කොටස් ටික...බැලුවේ නැත්නම් ඒවත් බලලා එන්නකෝ.....

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 1......

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 2......

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 3......

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 4......

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 5......

........................................................................................................................

          සහන් මලයා ඉස්සරට එනවා.නතර වෙන පාටක් නම් නෑ.

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 5......

      කොච්චියේ නුවරට ඇවිත් නිදහසේ වෙනද වගේම යන්න හිටපු සිරීපාද ගමන, බොයිල් වුන කෝච්චියක් නිසා මහ කට්ටක් කන්න සිද්ද වුන ගමනක් වුනා. නුවරට කලින් බැහැලා නුවන්ගෙ කාර් එකේ යන්න ගියාම ඒකත් ලෙඩ කාර් එකක් වුනා. කොහොමින් කොහොම හරි තව කෝච්චියකින් හැටන් වලට ඇවිත් බස් එකේ නල්ලතන්නියට එනකොට ට්‍රැ‍ෆික් එකකටත් සෙට් වුනා...

අද ඊට පස්සේ.....

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 4......

    ඔන්න මට මේක ලියන්න පොඩි හෙල්ප් එකක් හම්බ වුනා.මාධව අපේ ගමන ගැන ලියපු කොල ටික. දැන් මතක් කර කර දගලන්න ඕනේ නෑ. සමහර ඒවා මෙතනත් නෑ.ඒත් ඒවා මට මතකයි නේ.තව අමතක වුන තැන් උදිතත් මතක් කරනවා..:))

................................................................................................................

        හපොයි...මොකක්ද මේ දුම. ඔන්න කට්ටියගෙ සිහියෙ තරම. අනික් හැම පෙට්ටියෙම බ්‍රේක් බුරුල් කලාට  නැරඹුම් මැදිරියේ බ්‍රේක් බුරුල් කරලා නෑ නේ.මෙච්චර දුරක් ඒක ඇවිත් තියෙන්නෙ ඇදී ගෙන.ඝර්ෂණේ බලේට රෝද රත් වෙලා දුම් දානවා.ඔයින් ගියාමදැයි.අපි ඒකෙන් දැන් නිදහස් නේ..:)

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 3......

හ්ම්....කස්ටියට කතාව ඉක්මනටම කියවන්න හිතිල වගේ. ඒත් ඉතිං මොනව කරන්නද? පුලු පුලුවන් විදිහට ලියලා දාන්නම්කෝ...

............................................................................................................

         දැන් මක්කැයි කරන්නේ...?? මේ විදිහටනම් මේ ඇන්ජිමට මේ කෝච්චි පෙට්ටි ටික ඇදගෙන යන්න බෑ. ඒත් ඉතිං මෙතන ඉඳන් අල තම්බන්නයෑ. ලඟ පාත අල තිබ්බනම් මේ වෙන කොට තම්බගෙන කන තත්වයක් තමා තිබුනේ.

19ක් ම වුනා එහෙනම්...

        අද මගේ එකම නඟාගෙ උපන්දිනේ.මධුරංග මලයට ඉන්නෙත් එකයි වගේම මටත් දුකට සැපට ඉන්නෙ මෙච්චරයි. මොන වැඩ තිබුනත් ඒකට සුභ පතන්නෙ නැතුව ඉන්නේ කොහොමැයි.මේ එයා වෙනුවෙන් මගේ හිතේ පහළ වුන දේවල්.

 .....................................................................................................................

දයාබර නැගණියේ........

 
        අම්ම මගෙන් අහනකොට "දුවට ඕනේ නංගියෙක්ද මල්ලියෙක්ද?" කියල, මං කිව්වා මල්ලියෙක් කියලා.ඒත් ආවෙනම් නංගියෙක්. නුඹ බඩ ඇතුලට වෙලා ඉන්නකොට අම්මත් එක්ක එකතු වෙලා එන එකා මොකා වුනත් කමක් නෑ කියලා නම් තේරුවා. එන්න ඉන්නෙ මොකෙක් වුනත් මහම මහ දඟ මල්ලක් කියල තේරුනේ බඩ ඇතුලෙ ඉඳගෙනම දඟලන්න ගිහින් පෙකෙනි වැල බෙල්ලෙ ඔතාගෙන තව පොඩ්ඩෙන් මට පෙන්නෙම නැතුව යන්න හදනකොටයි.

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 2......

          කෝ...කට්ටිය උත්තර දෙන්නේ නෑ වගේ හරියට..කස්ටිය උත්තර දෙන කල් හිටියොත් මේක ලියන්නත් බැරි වේවි. කතාව දිග වැඩි වුන නිසා කොටස්  කෙරුවනේ. අදම මේ පැත්තට ආපු අය ඒක බලලම එන්නකො...

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 1.....

...................................................................................................................

          මාර වැඩේ වතුර මලක්? කෝච්චියේ? හත්දෙයියනේ...මොකක් වෙලාද?????

සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 1......

        අපේ සෙට් එකේ කතා දෙකක් දැනටමත් මං කියල තියෙනවානේ.මේ තවත් එකක්. ඇත්තම කිව්වොත් අපේ සෙට් එකේ මෙච්චරක් ඉන්නවාය කියලා හරියට ගානක් මිම්මක් කියන්න බෑ. දන්නවානෙ ඉතිං ඉස්කෝලෙ යාලුවෝ, ගමේ යාලුවො, පංති වල යාලුවො, කැම්පස් යාලුවෝ ආදී එකී මෙකී නොකී යාලුවො සෙට් ගොඩක් එක්කෙනෙක්ට ඉන්නවනෙ. ඔය සෙට් අතර සම්බන්දතා හැදුනාම වෙන්නේ ඉන්න සෙට් එක තවත් විශාල වෙන එක.

----------------------------------------------------------------------------------------

         දැන් මේ කියන්න යන කතාවේ කෙල්ලො 3යි, කොල්ලො 4යි තමා හිටියේ. ගමනාරම්භයේදි නම් කොල්ලො 3යි, කෙල්ලො 2යි.  අනික් දෙන්නව මඟින් තමා සෙට් කරගන්න හිටියෙ.කතාවෙන් කතාවෙන් ගමන මොකක්ද කියල කිව්වේ නෑ නේ. හික්ස්....:))

නංගිගේ ගට....

          අද පොස්ට්1ක් දානවද නැත්ද කියල හිත හිත ඉඳලා.දැන් හිතුනා එකක් දාන්න ඕනෙ කියලා. මේක අපේ නංගි පංති යනකොට වුන දෙයක්.

             මං කලින් පොස්ට් එකක කිව්වනේ අපෙ නංගි පන්ති යන්නේ පාන්දර කියලා. නඟාගෙ chemistry පන්තිය තියෙන තැනට යන්න දෙල්කඳින් බැහැලා හරස් පාරක ටික දුරක් යන්න ඕනේ. ඔන්න දවසක් නංගිගාට ගාට පන්තියට යනවලු. පාරෙන් එහා පැත්තේ තවත් පිරිමි පරාණයක් එන බව ඇස් කොනින් වගේ නංඟි දැක්කලා .

අනේ මෙහෙමත් විශ්ව විද්‍යාල...

        මේක අපේ අම්මාගේ ගුරු මණ්ඩලේම ඉන්න තවත් ගුරුතුමියක් කියපු කතාවක්. ඒ ගුරුතුමිය දවස් දෙකක්ම පිට පිට ස්කොලේ ආපු නැති නිසා අම්මා අහලා "ඇයි ආවේ නැත්තේ?" කියලා. ඒ සරල ප්‍රශ්නෙට දීපු සංකීර්ණ උත්තරේ තමා මේ.

        ඒ ගුරුතුමියගේ දුවගේ යෙහෙළියකට සිද්ද වුන සිද්දියක් මේක. ඒ ගෑණු ළමයට පවුලේ කට්ටිය වැඩිය සලකන්නෙ නෑ ලු. ඒකට හේතුව තමයි ඒ ළමයගේ අම්මා දෙවෙනි කසාදයක් කරගෙන. මෙයා ඉන්නෙත් ඒ කට්ටියත් එක්ක. ළමයගේ තාත්තා මෙයාට සල්ලි බැංකු පොතක දාල ඉතිරි කරලා තියෙන නිසා සල්ලි වලින්නම් අඩුපාඩුවක් නෑ.

ක‍ටුවක්ද????

         මං මේ අත්දැකීම ලබන කොට  පළවෙනි පාර  A/L ලියලාවත් නෑ. තාත්තාට පිළිකාවක් හැදිලා ඇවිදගන්න බැරුව ඉන්න කාලේ, නංගිව උදේ පාන්දර පන්ති ගෙනිහින් දාන වැඩේ කලේ මම. එදත් නංගිට මහරගම ඉංග්‍රීසි පන්ති තිබ්බ දවසක්.ඉර පායන්නත් කලින් තමයි පන්තියට යන්නේ seat එකක් අල්ලගන්න ඕනේ නිසා. 

         අපේ ගෙදර තියෙන්නේ චන්ද්‍රිකා පෘතුවි මධ්‍යස්ථානය ගාවමයි. ගෙදරට එන්න තියෙන නියම පාර චුට්ටක් විතර දුරයි.

ඇත....නැත....

         අපේ සෙට් එකේ තවත් කතාවක් තමා මේ. අපි දෙවෙනි පාර A/L කරන්න පුස්තකාලේ පදිංචි වෙච්ච කාලේ වුන දෙයක්.

        අපේ සෙට් එක ගැන පොඩි විස්තරයකුත් කියලම ඉන්නම්කෝ. හ්ම්....හිතුවට වඩා ඒක අමාරුයි වගේ. 

        

           අපි කට්ටිය ගියේ එක ස්කෝල වලටත් නෙවෙයි. O/L කාලෙත් එක පන්ති වලට ගියේ නෑ. A/L කරන්න පන්ති යනකොටයි, ස්කොලේ ගිය බස් එකේදියි තමා අපි හමු වුනේ.

ඔන්න ලණුවක්..

          ඔන්න බොරු කතාවක් තමා දැන් මේ කියන්න යන්නේ.  බොරු කතාවක් කියන්නේ බොරුවක් ගැන කතාවක්. මං දාපු ඉස්සෙල්ල පොස්‍ටුවේ කීවනෙ අපි කට්ටිය පළවෙනි පාර A/L කරන කොට යාලුවෙක්ගෙ ගෙදර ගිහින් පාඩම් කලා කියලා.  මේ සෙට් එකේම තමා මාධවත් (බ්ලොග් අවකාශයේ ඉන්න)හිටියේ ඒ වගේම තාමත් ඉන්නවා.

          ඒ ගෙදරම අපි සෙට් එකට පොඩි chemistry පන්තියකුත් කලා අයියා කෙනෙක් ඇවිල්ලා.මේ දවසක් අයියා එන්න ඉස්සෙල්ල වුන දෙයක්.

A/L Aaj Kal සහ අපේ A/L

           සිකුරාදාම ආපහු බ්ලොග් පොස්‍ටුවක් දාන්න හිටියට මොකද එදා වැඩට යන්න බැරි වුනානේ. මේ කොහෙදෝ යන සෙම්ප්‍රතිශාවක් හැදිල වැඩි දියුනු වෙලා අමාරු වුනා නෙව.

හා......චෝස්......
අම්මේ....නහයට දැනෙන සනීපෙ...:)


බලාගෙන මේ පැත්තට එනකොට පස්සේ ලෙඩේ වැලදුනොත් මට එහෙම සෝලි තියෙනව නෙවෙයි ඔන්....:(

ආයෙත් ආවෝ.......

         හ්ම්......ගොඩා...ක් කලෙකට පස්සෙ තමා බ්ලොග් එක පැත්තේ ආවෙ. තව ටික කාලයක් ගියානම් එහෙම බ්ලොග් එක වැහිලම යන්න තිබුන තරමට වල් වැවිලා. මෙ පැත්තට ආපු නැති මාස 2 ජීවිතේ ටිකක් වෙනස් වුනා. ඉස්සෙල්ලා වැඩ කර කර හිටපු තැනින් අයින් වෙලා මාස දෙකක්ම ගෙදරට වෙලා හරිම නිදහසේ හිටිය. එත් මේ 13 වෙනිදා ඉදන් අයෙත් වැඩට යන නිසා නිදහස පොඩ්ඩක් විතර අඩුයි. එත් මේක site එකක්. මං කරපු field එකට වැඩිය අදාලත්වයක් නැති වුනත් මෙතනින් මට ඉගෙන ගන්න ගොඩක් දෙවල් තියෙයි කියලා හිතනවා.  ඒ වගේම මෙතන හරි නිදහස්. කවුරුත් මගේ වැඩ වලට ඇඟිලි ගහන්න එන්නෙ නෑ. site එකට යන ගමන නම් ටිකක් කරදරයි. මට්ටක්කුලියේ තමා තියෙන්නේ. බස් 3ක යන්න ඕනේ. ගෙදර යන කොට පාන් කියා ගන්න බෑ.


          දැන් ඒ කතා ඇති.අද කතාවට බහිමුකෝ.

පොඩි එකාගේ මොළේ...

හ්ම්…..කොහොම පටන් ගන්නද කියල හිතාගන්නත් බෑ ලියන්න හැදුවට.මගෙන් යාලුවෙකුත් ඇහුව දැන් මොනවද blog එකේ ලියන්න හිතා ගෙන ඉන්නෙ කියලා. 

අවුරුදු 25ක් වෙච්ච ජීවිතේ වුන දේවල් ගොඩක් මතකයට ආවත් පිලිවෙලක් ඇතුව ලියන්න හිතුව. 


තාම blog කෙරුවාව පටන් ගත්ත ගමන්ම හින්දා ලියන එවා එච්චර කට්ටියට දිරවයිද දන්නේ නෑ.

පොඩි කාලෙන්ම පටන් ගමුකො එහෙනම්.

මං ගැන

මට blog එකක් ලියන්න පටන් ගන්න හිතිල තිබුනෙ ගොඩක් කාලෙකට ඉස්සෙල්ලා. ඒත් මට එක එක දුෂ්කරතා ආවා. ඒත් අද ඉන්න ගමන් හිතුනා මාත් එකක් ලියන්න ඔනෙ කියලා.


ඉතිං මං ගැන කිව්වොත් හොඳ, නරක දෙකම තියෙන සාමාන්‍ය කෙල්ලෙක්. දැන් ඉංජිනේරුවෙක් විදිහට වැඩ කරගෙන ඉන්නවා. මගේ අත්දැකීම් වගේම මට හිතෙන දේවල් කියන්න තමා හිතා ගෙන ඉන්නේ. බලමුකෝ blog කෙරුවාව සාර්ථක වෙයිද කියලා. :))