A/L Aaj Kal සහ අපේ A/L

           සිකුරාදාම ආපහු බ්ලොග් පොස්‍ටුවක් දාන්න හිටියට මොකද එදා වැඩට යන්න බැරි වුනානේ. මේ කොහෙදෝ යන සෙම්ප්‍රතිශාවක් හැදිල වැඩි දියුනු වෙලා අමාරු වුනා නෙව.

හා......චෝස්......
අම්මේ....නහයට දැනෙන සනීපෙ...:)


බලාගෙන මේ පැත්තට එනකොට පස්සේ ලෙඩේ වැලදුනොත් මට එහෙම සෝලි තියෙනව නෙවෙයි ඔන්....:(

..........................................................................................................................................................................
 

           

            මේ දවස් වල මේ ලෙඩේ නිසා මට අපේ නංගිගෙන් හරියට බැනුම්. ලඟින් යන්න දෙන්නේ නෑ. වෙනදට මගේ කාමරේ පාඩම් කරන්න එන කෙල්ල ඒ පැත්ත පළාතෙවත් එන්නෙ නෑ විෂබීජ ලු. මොනව කරන්නද මේ දවස් වල එයා පරිස්සම් වෙන්න එපැයි.එයා මේ අගෝස්තු වල A/L විභාගෙ කරනවානේ.ඉතිං මේ දවස් වල ගජරාමෙට වැඩ. එහෙම හිතෙනව ඇති නේද කට්ටියට. ඒත් මොන...

           උදේ 7ට විතර නැගිටිනව,මුන එහෙම හොදලා කාල බීලා පොඩ්ඩක් වැඩ කරනවා. අයෙත් 10 වෙන කොට තේ හදල ඕනේ. ඔන්න ඊට පස්සෙ ගේ ඇතුලෙ හැම තැනම විනාඩි 15ක් විතර ඇවිදිනව.

          සමහර දවස් වල එයාට එයාගෙ ප්‍රියතම පාඩම් කරන තැනම නින්ද යනවා. ඒ කියන්නේ ඇඳ තමා. :) දවල්ට කාල ආයෙත් පොඩ්ඩක් නිදියනවා. ආයේ ඇහැරෙන්නෙ හවස් වෙලා අම්මා කෑ ගහන කොට තමා.

          හැබැයි මේ දින චර්යාව පවතින්නේ නංගි ගෙදර ඉන්න දවසට විතරයි. නැත්නම් ඉතින් උදේ 5.20ට ගිය ගමන් හුඟක් වෙලාවට එන්නෙ රෑ 8 ට විතර.

           එක අතකට chemistry ඇරෙන්න අනික් හැම විශයටම පන්ති දෙකකට ගියා. ඒ පන්ති වලම revision කියලත් කලා. ප්‍රශ්න පත්තරත් සෑහෙන්න කියල කලා. තව මොනව කරන්නද නේද?ගෙදර ඉන්නවනම් නංගිට දවසට 4-5 වතාවක්වත් call එනවා. අර ගාන හැදුවද? මේ ගානට උත්තරේ මොකක්ද?විනාඩි 15ක් විතර කතාව.

          අපි A/L කරන කලේ ඔච්චර සෙල්ලම් තිබුනේ නෑ. ඒ දවස් වල අපිට ටෙලිෆෝන් එකක් තිබුනෙත් නෑ. ඉතින් අපි යාලුවෝ කට්ටිය යාලුවෙක්ගෙ ගෙදරට සෙට් වෙනවා. උදේ ඉඳන් හවස් වෙනකල් වැඩ තමා. වැඩ කීවට ඕපාදූපත්, රස කතාත් කෝටියයි. :) ඒවා මතක් වෙනකොට නම් ආයෙත් A/L කරන්න හිතෙනවා.....හික්ස්....මේකිට පිස්සුද මන්දා නේද....

         කට්ටියට පළවෙනි පාර හිතුව මට්ටමට එන්න බැරි වුන නිසා දෙවන රවුමකුත් ගියා දෙවෙනි රවුමෙදි කට්ටිය සෙට් වුනේ අපේ පැත්තේ පුස්තකාලයට. උදේම පුස්තකාලයට යන අපි කරන්නේ අපේ සෙට් එකටම එක මේසෙක පු‍ටු ටික බුක් කරල තියා ගන්න එක. බැරි වෙලාවත් කවුරු හරි ඇවිත් ඉඳගන්න හැදුවොත් අපි කියනවා " ඔතන ඉන්නවා" කියල. හොඳ වෙලාවට කවුරුත් ඇහුවේ නෑ "ඇයි එයා භූතයෙක්ද පේන්න නැත්තේ" කියලා..:)

         පුස්තකාලයේදි වුනත් අපේ කතා නතර වුනේ නෑ. හිතන්නකෝ කොල්ලො කෙල්ලො 7-8 දෙනෙක් කැකිරි පල පලා කියවනකොට සද්දේ කොහොම වෙන්න ඇතිද කියලා. පුස්තකාලාධිපතිනියට අපිත් එක්ක මල පනිනවා. ඉවසාගෙන ඉන්න බැරිම තැන කෑ ගහනව "නිශ්ශබ්ද වෙන්න කියලා". එතකොට අපි නිශ්ශබ්ද වෙනවා. හරීම හොඳ ලමයි වගේ ටික වෙලාවක් ඉන්නවා. ආයෙත් ටිකකින් සද්දේ වැඩි වෙනවා.

        ටික කාලයක් යද්දි අපි උදෙන් එනකොට board එකක් ගහල  " නිශ්ශබ්ද වෙන්න" කියලා.

       හැබැයි එයාට පස්සෙ හිතෙන්න ඇති අනේ අපරාදෙ මගේ කාඩ්බොඩ් කෑල්ලයි, ලියන්න ගිය තීන්ත ටිකයි, ලියන්න වුන මහන්සියයි කියලා....:))