සිරි පාදේ සමනළ කන්ද පෙනේ 1......

        අපේ සෙට් එකේ කතා දෙකක් දැනටමත් මං කියල තියෙනවානේ.මේ තවත් එකක්. ඇත්තම කිව්වොත් අපේ සෙට් එකේ මෙච්චරක් ඉන්නවාය කියලා හරියට ගානක් මිම්මක් කියන්න බෑ. දන්නවානෙ ඉතිං ඉස්කෝලෙ යාලුවෝ, ගමේ යාලුවො, පංති වල යාලුවො, කැම්පස් යාලුවෝ ආදී එකී මෙකී නොකී යාලුවො සෙට් ගොඩක් එක්කෙනෙක්ට ඉන්නවනෙ. ඔය සෙට් අතර සම්බන්දතා හැදුනාම වෙන්නේ ඉන්න සෙට් එක තවත් විශාල වෙන එක.

----------------------------------------------------------------------------------------

         දැන් මේ කියන්න යන කතාවේ කෙල්ලො 3යි, කොල්ලො 4යි තමා හිටියේ. ගමනාරම්භයේදි නම් කොල්ලො 3යි, කෙල්ලො 2යි.  අනික් දෙන්නව මඟින් තමා සෙට් කරගන්න හිටියෙ.කතාවෙන් කතාවෙන් ගමන මොකක්ද කියල කිව්වේ නෑ නේ. හික්ස්....:))
සිරී පාදේ වැඳ පුදා ගන්න තමයි අපි කට්ටිය මේ සෙට් වෙන්නේ.  සහන් මල්ලි, උදිත,මාධව,නුවන්, සාලිකා, මනෝ අක්කා, මම ඔන්න සෙට් එක. මෙතනින් මනෝ අක්කයි, නුවනුයි තමයි අපි මඟින් collect කර ගත්තේ. මෙතන නුවන් කියන්නේ කැම්පස් යාලුවෙක්. සාලිකා තමා එකම කොඩුකාරි.

          ගමන පටන් ගත්තේ කො‍ටුව දුම්රිය ස්ථානයෙන්. වෙනදත් ගියේ එහෙම තමයි. plan කරගෙන තිබූනෙ කොච්චියෙන් නුවරට ගිහින් ,මනෝවත් එතනදි සෙට් කරගෙන කඩේකින් කාල බීලා ,නුවන්ලගෙ ගෙදර ගිහින්, එයත් එක්ක නල්ලතන්නියට කෝච්චියකම යන්න. එතනින් එහාට ඉතිං බස් සරණං ගච්චාම.අපරාදෙ කියන්න බෑ අපිට plan  කොර ගත්ත විදිහටම යන්න දුන්න අපේ ඉෂ්ට දේවතාවෝ...ආයෙ මොකට කියනවද........

මේ photo එක ගත්තේ මෙතනින්  http://www.imagelanka.com/

          කො‍ටුව station එකේ "ව"යන්න යටට කස්ටිය සෙට් වුනේ සීත කබා,කන බොන දේවල් එහෙම පොදි බැඳගෙන. මමනම් ඉතිං බෙහෙත් එහෙමත් අරන් ගියා. වමනයට, බඩේ අමාරුවට, උනට, වේදනාවට.....කවුද අප්පා දන්නේ මොනවා වෙයිද කියලා.අපේ සහන් මලයා අරන් ඇවිත් තිබුනේ නියම කෑමක්..ම්ම්ම්...රසම රස වෙරලු අච්චාරුවක්. දැනුත් මතක් වෙද්දි කටට කෙල උනනවා.

           station එකේ එලියෙ කඩයකින් උදේට ආහාර භක්ශනය කරලා කෝච්චිය එනකල් හිටියා. වෙන පාරවල් වල හොඳට ඉඳගෙන යන්න වාසනාව තිබුනට මේ පාරනම් ඒක තිබුනෙ නෑ. සෙනඟ සූ..ගාලා. එකෙක්ටවත් ඉඳගන්න තිබුනෙ නෑ නේ. අපි සැලෙයි ඕවට. කට්ටියත් එක්කම කෝච්චියෙ ෆුට් බොඩ් එක හරියට සෙට් වුනා. ඉන්නව ඉන්නවා බලාගෙන. කෝ..පුදන කොටම කාපි යකා කියලා 7ට යන්න තිබුන කෝච්චිය තාමත් යන්න ලෑස්ති පාටක් නෑ. දැන් ඉතින් plan ඔක්කොම චකබලාස් වෙන්න යන්නේ.කමක් නෑ මගට බැස්ස එකේ අපහු හැරිලා යන්නෙ නැතුව ගමන යමු කියල හිතුව.කොහොම හරි කෝච්චිය යන කොට 8ත් පහු වෙලා. අපේ මලයා නම් වඳුරා සේ එලියෙන් තියෙන පොලු දෙකේ එල්ලිලා. අවදානම් තමා කෝ මේකා ඉතිං කියන දෙයක් අහනව කියලැයි. 

           ඔහොම ටික දුරක් ගියාම කෙල්ලො දෙන්නට නම් හිටගෙන ඉඳලා ඇති වුනා. ආයෙත් මොනවද ඉතිං ගෙනල්ල තිබුන පත්තර කොල ටික බිම එලා ගෙන වාඩි වුනා ෆුට් බොඩ් එක කියලා බලන්නෙ නැතුව. කිසිම ආරෝවක් නැතුව ,තමුන්ගෙ රෙදි හෝදන  ගමන් අනුන්ගෙ රෙදිත් හෝද හෝද ගියා කඩුගන්නාව හරියට එනකල්. 

        ඔන්න බොලේ එක පාරටම කෝච්චිය කන්දෙ ඉස්සරහට යන්නෙ නැතුව පස්ස ගහනවා. අපි අංඤ්ඤ කොරොස් වුනා මොකො මේ වෙන්නෙ කියලා.ඒ අස්සෙ මලය කෑ ගහනව "අක්කේ අක්කේ අර බලන්න" කියලා. යකෝ මු මහ දවාලේ හොල්මනක්වත් දැකලද මේ කෑගහන්නෙ. කමක් නෑ කවද දැකපු හොල්මන්ද කියල ඔලුව දාල බැලුව.

          කොච්චියේ ඇන්ජිමෙන් ලස්සනම ලස්සන වතුර මලක් හට ගැනිල. ලස්සනේ බෑ. ඇහ්....මේ කොයින්ද අප්පේ වතුර මලක් කෝච්චියෙ ?????

ප.ලි.
ඉතිරු ටික පස්සෙ කියන්නම්.දිග වැඩි වුනා වගේ මේක. තාම ගමන යනවානේ තව තියෙනව ඉස්සරහට. දැන ගන්න කැමතිනම් එන්න මේ පැත්තේ .හෙට නම් බැරි වේවි. බලමු try එකක් දීලා. :)))...එතකල් වතුර මල මොකක්ද කියල හිතන්නකෝ...බැරි වෙන්න එකක් නෑ....:))