අනේ එපා.....

                  සිකුරාදා රෑ මට මහ බයානක ආරංචියක් ආවා අපේ පැණි දොඩම්ගෙන්.මගේ බ්ලොගේ නැති වෙලා කියලා.මගේ හදවත සීතල වෙලා ගියා.ඇයි දෙයියනේ බොහොම අමාරුවෙන් හදාගත්ත එක නොවැ.නිකන් ඉන්න බැරුවට කවුරු හරි හැක් කරලාද කොහෙද?
මහ ලොකු දෙයක් ලියලත් නෑ නෙ මං.යාන්තම් පෝස්ට් තිස්තුනක් ලියලා තියෙනවා එච්චරයි.ඒත් මං ලියපුවාගෙ වටිනාකම තියෙන්නෙ මට නෙ.ගියා බලන්න ජී-මේල් එකටත්.යකඩෝ ඒකත් බ්ලොක් කරලා.වෙලාවට බුකියෙ දේවා මල්ලි හිටියා.එයාගෙ උදවුවෙන් යාන්තම් මේල් එක ගොඩ දාගත්තා.බ්ලොගර් එකටත් ලොග් වෙන්න පුලුවන් වුනා.අනේ දෙයියනේ ඒත් බ්ලොග් එක නැහැනෙ.මොන මොන දේවල් කලත් ඒක ආවෙම නෑනෙ.දේවා මල්ලි නම් මගෙ හිත හදනවා "පන්සල් හන්දියෙ කල්හාර අයියටත් ඔහොම වෙලා ගොඩ ගියේ රෑ 12.20ට විතර ඒ නිසා ඔයාටත් එහෙමම වෙයි.බලමු" කිය කියා.

                මට හෙම්බිරිස්සාවත් තද වෙලා උන ගැනිලත් හිටපු නිසා දේවා මල්ලි කිව්වා "අක්කා ඔයා දැන් නිදා ගන්න අපි හෙට බලමු." කියලා.ඒත් ඉතිං මට මේක හදා ගන්නෙ නැතුව නින්ද යන්නෙත් නෑ වගේ.කමක් නෑ තව පොඩ්ඩක් ට්‍රයි එකක් දීලා බලනවා කියලා ගූගල් ලොක්කගෙනුත් අහලා බැලුවා.ඔහොම අනම් මනම් ට්‍රයි කර කර ඉන්න අතරෙ හිටපු ගමන් දෙයියො බැලුවා වගේ ලෝඩ් වුනේ නැතෑ.අම්මෝ.... දැනුන සතුට.දැන්නම් අකුරු බර ගානක පාස් වර්ඩ් එකකුත් දාලා,බැක් අප් එකකුත් දාගෙන තමා වැඩ පටන් ගත්තෙ.

................................................................................................................................

                අද කියන්න ආවෙ මේ අකර තැබ්බය ගැන නම් නෙවෙයි.අපේ අම්මගෙ ඉස්කෝලෙ ගෑණු ලමයෙක්ට වුන දෙයක් කියන්නයි.මේ වගේ දේවල් අහන්න අපි පවු කරලා ඇති කියලා තමා කියන්න වෙන්නේ.



               ගිය සිකුරාදා ගෙදර ගිය ගමන්අපේ අම්මා අඩන ගානට කිව්වෙ මෙහෙම දෙයක්. " අනේ චූටි දූවේ,මගෙ හොදම ගෝලයෙක්ව දූෂණය කරලා."කවුද කරලා තියෙන්නෙ කියලා ඇහුවාම මිනිස්සු වෙලා ඉපදිලත් මෙහෙම වැඩ කරන්නෙ මොන අසමජ්ජාති කමකටද කියලා හිතුනා.


                අපි මේ දැරිවිට කමනි කියමු.කමනි ඉගෙන ගන්නෙ නවය වසරෙ ඉගෙන ගන්න හරි දක්ෂයි.ඒ නිසාම අපේ අම්මගෙත් හිත දිනාගෙන හිටියේ.ඒත් මේ දරුවා මවු සෙනෙහස දිගටම විදින්න පිං කරලා නෑ.කොහොමත් අපේ අම්මලගෙ ඉස්කෝලෙ ගොඩක් ලමයින්ට දෙමවුපිය සෙනෙහස ඒ ආකාරෙන්ම විද ගන්න අවස්තාව නෑ.ඇහුවොත් අම්මා රට,තාත්තා දාලා ගිහින්,නැත්නම් අම්මා දාලා ගිහින්,ඉන්නෙ ආච්චි,සීයා ගාව.ඒ අතින් අපි කොච්චර පිං කරලා තියෙනවාද අම්මා,තාත්තා දෙන්නගෙම ආදරය තවමත් ලැබෙන්න තරම්.


                 කමනිගෙ අම්මත් රට ගිහින්ලු.කෙල්ල කියන්නෙ එහෙමයි.ඒත් වටේ පිටේ දන්න කියන අය කියන්නෙ කමනිගෙ තාත්තත් එක්ක ඉන්න බැරි නිසා රට ගිහින් දැන් ලංකාවට ඇවිත් වෙන මිනිහෙක් එක්ක ඉන්නවා කියලයි.ඕවාගෙ ඇත්ත බොරු මොනවා වුනත් දැන් කමනි තාත්තත් එක්ක ගෙදර තනි වෙලා.තාත්තා වැඩට ගිහින් එනකල් කෙල්ල තනියෙන් ගෙදර.

                    මේ ලගදි දවසක හොයා ගෙන තියෙන විදිහට කමනිගෙ හදවතේ නහරෙකුත් හීනි වෙලාලු.ඉතිං ඒකටත් බෙහෙත් බිබී තමා ඉදලා තියෙන්නෙ.කමනිගෙ ආච්චිත් ඉදලා තියෙන්නෙ ටිකක් ලග පාත.ආච්චි කිව්වෙ අම්මගෙ අම්මා.ගිය සතියෙ ආච්චිව බලන්න ගියපු කමනිගෙ වෙනදා නැති වෙනසක් ආච්චි දැකලා.අම්මත් ලග නැති දරුවනේ කියල"මොකද පුතේ දුකෙන් වගේ ඉන්නෙ?"ආච්චි ඇහුවාම කමනි අඩා වැලපිලා.


                   කමනි ගෙදර තනියම ඉන්න බව දැන ගෙන හිටපු එක ගුරුවරියෙක් අහලා තියෙනවා "බය නැද්ද තනියම ඉන්න." කියලා.කමනි දීලා තියෙන උත්තරය තමා " නෑ ටීච.මං හොදට දොවල් දෙකම වහ ගෙන ඉන්නෙ." කියලා.ඒත් යක්ෂයා හිටියෙ ගේ ඇතුලෙමයි.තමුගෙ ලෙයින් ඉපදුන මේ කෙල්ලට කෑ ගහන්නවත් ඉඩක් තියන්නෙ නැතුව තලලා පොඩි කරලා දාන්න අර තාත්තාට හැකියාව තිබිලා.කවදාවත් ආච්චි මෙහෙම දෙයක් අහන්න බලාපොරොත්තු වෙන්න නැතුව ඇති.දැන් කමනි ඉස්පිරිතාලෙ පරීක්ෂනයට පෙනී සිටින්න සූදානමින්.පිපෙන්නට තිබුන මල් කැකුලක් මිලාන වෙලා.


                     ආච්චි වෙනස දැක්කෙ නැත්නම් කමනි ජීවිතෙන් නනට්ට්ත් ඉඩ තිබුනා.ගෙදර තිබුන ලියමනක කමනි මෙහෙම සටහන් කරලා තිබුනා."මට ජීවත් වෙලා වැඩක් නෑ.මාව ආරක්ෂා කරපු තාත්තාම මාව විනාස කලා" කියලා.




සමාජය මෙතරම් නරක් වුනේ ඇයි.......??????